عــاقبت عالم ما صلح و صفا خواهد شـــد قلب معشوق پر از مهر و وفا خواهد شد
شام هجران و غم دل سپری خواهد گشت یار بی پرده نمایان ز خفا خواهد شد
قدم از پرده غیبت به برون خواهد زد خضر ما ساقی صهبای بقا خواهد شد
عالم پیر جوان گردد و سر مست سرور مشک ریزان نفس باد صبا خواهد شد
شب ظلمانی غم مهر رخش بشکافد روشنی بخش به خورشید و سما خواهد شد
همه آفاق پر از زمزمه عشق شــود خود بیندیش در آن روز چهها خواهد شد (1)
مهدویت یکی از اندیشههای ریشه دار فرهنگ غنی اسلام است که ابتدا از سوی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله مطرح شده و همواره مظلومان عالم را امیدوار به حاکمیت مستضعفان نموده است. از این رو، همواره این پرسش در ذهن مسلمانان شکل گرفته که زمان ظهور آن موعود کی خواهد بود؟ به گونهای که حتی قبل از ولادت آن حضرت برخی از پیروان اهل بیت علیهم السلام از ائمه معصومین علیهم السلام درباره زمان آغاز آن تحول بزرگ و قیام جهانی پرسشهای فراوانی نموده اند.
و البته، همواره ائمه معصومین علیهم السلام مسائل مربوط به حضرت مهدی علیه السلام به ویژه زمان ظهور آن حضرت را از اسرار الهی ذکر کرده، وقتگذاران را تکذیب کرده اند.
با سیری کوتاه در بوستان کلام الهی و بیانات نورانی ائمه اطهار علیهم السلام درباره وقت ظهور به مطالب ذیل برخواهیم خورد:
1-. علم و آگاهی از زمان دقیق ظهور تنها به خداوند متعال اختصاص دارد.
فقط خدا میداند
از روایاتی که علم به زمان ظهور را ویژه خداوند دانسته، میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
- در روایت مشهوری است که وقتی شاعر بلندآوازه شیعی در محضر هشتمین آفتاب برج امامت، امام رضا علیه السلام در ضمن قصیده خود سخن از ظهور و قیام حضرت مهدی علیه السلام بر زبان جاری ساخت، آن حضرت در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود رو به دعبل کرده، فرمود: «یا خزاعی! نطق روح القدس علی لسانک بهذین البیتین. فهل تدری من هذا الامام ومتی یقوم؟؛
ای خزاعی! همانا روح القدس بر زبانت این دو بیت را جاری ساخت. آیا میدانی این امام کیست و چه زمانی قیام میکند؟»
آنگاه خود آن حضرت به معرفی آن امام پرداخته، سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: «واما «متی» فاخباره عن الوقت. فقد حدثنی ابی عن ابیه عن آبائه علیهم السلام ان النبی صلی الله علیه و آله قیل له یا رسول الله متی یخرج القائم من ذریتک؟ فقال علیه السلام: مثله مثل الساعة التی «لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السماوات والارض لا تاتینکم الا بغتة» (2) ؛ (3) و اما اینکه چه زمانی [ظهور خواهد کرد،] این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل کرده اند که وقتی از آن حضرت پرسیده شد:ای رسول خدا! چه زمانی قائم از ذریه شما ظهور میکند؟ آن حضرت فرمود: مثل او مثل قیامت است که [خداوند درباره زمان وقوع آن چنین فرمود] : هیچ کس جز او به هنگامش آن را آشکار نمیسازد. این امر بر [اهل] آسمانها و زمین دشوار است. جز به صورت ناگهانی به سراغ شما نمیآید.»
از آنجایی که حضرت مخفی بودن زمان ظهور را همانند زمان قیامت و رستاخیز قلمداد فرموده است، میتوان نتیجه گرفت که:
- با مخفی بودن قیامت یک نوع آزادی عمل برای همگان پیدا میشود و از سوی دیگر چون وقت آن دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجهاش حالت آماده باش دائمی است و همین طور درباره قیام حضرت مهدی است؛ چرا که اگر تاریخ تعیین میشد و زمان ظهور دور بود، همه در غفلت و غرور و بی خبری فرو میرفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود آزادی عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند.
- همان گونه که علم به زمان قیامت فقط در اختیار خداوند است، علم به زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام نیز در عهده خداوند است. بعلاوه در سخنان فراوانی در بیانات معصومین علیهم السلام از ظهور حضرت مهدی علیه السلام در کنار قیامت یاد شده است و از این رو، برخی از ویژگیهای آن همانند رستاخیز است.
خداوند در ادامه آیه فوق علم به قیامت را حتی از پیامبر خود منتفی ساخته، آنجا که میفرماید: «یسئلونک کانک حفی عنها قل انما علمها عند الله» ؛ از تو میپرسند، چنان که گویا تو از چون و چند آن آگاهی، بگو همانا علم آن نزد خداوند است.»
از اینجا میتوان نتیجه گرفت که حتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز به زمان دقیق ظهور حضرت مهدی علیه السلام آگاه نیست و اینکه عدهای به خود جرات داده، به راحتی وقت ظهور را تعیین میکنند، جای بسی تامل است.
نه تنها این سؤال از اولین معصوم پرسیده شد و ایشان این گونه جواب فرمودند که علم به زمان ظهور نزد خداست، بلکه وقتی از آخرین معصوم علیهم السلام نیز چنین سؤالی را پرسیدند، در ضمن توقیعی این سان جواب دادند:.».. واما ظهور الفرج فانه الی الله تعالی ذکره وکذب الوقاتون (4) ؛ و اما ظهور فرج همانا در اختیار خداوند متعال است و وقتگذاران دروغ گفتند.»
و هم آن حضرت در آخرین توقیع به آخرین سفیر خود، ظهور را تنها در اراده و اختیار خداوند دانسته، چنین فرمود: «ولا ظهور الا بعد اذن الله تعالی؛ (5) و ظهوری نخواهد بود مگر آنگاه که خداوند تبارک و تعالی اجازت فرماید.»
از بیانات فوق به روشنی به دست میآید که زمان آغاز ظهور، یکی از اسرار الهی است و دست اندیشه و فکر بشر از رسیدن به آن سخت کوتاه است و ناتوان.
امروز خانه دل نور و ضیا ندارد جایی که دوست نبود آنجا صفا ندارد
شهری است پر زآشوب کاشانهای لگدکوب آن دل که از تغافل شوق لقا ندارد
پاورقــــــــــــــــــــی
1) نوبهار عالم جان، احمد احمدی بیرجندی، شعر از ناصر مکارم شیرازی به نقل از مجله درسهایی از مکتب اسلام، شماره 11، سال بیست و نهم، اسفند 1368 ه. ش.
2) اعراف/187.
3) عیون اخبار الرضا علیه السلام، شیخ صدوق، انتشارات جهان، 1378 ه. ش، 2 جلد، ج 2، ص 266 و کمال الدین، شیخ صدوق، دار الکتب الاسلامیه، ج 2، ص 372.
4) کتاب الغیبه، شیخ طوسی، مؤسسه معارف اسلامی، قم، ص 291.
5) الخرایج والجرایح، قطب الدین راوندی، مؤسسه امام مهدی علیه السلام قم، 1409 ه. ق، 3 جلد، ج 3، ص 1128 و کتاب الغیبة، ص 395.
موارد دیگر از موضوع(وقت ظهور)رادر ادامه مطلب مطالعه کنید
ادامه مطلب...
برچسبها: وقت ظهور