مهدیا!
جانها، شورانگیز از یاد دلربای توست. شقایق های شادی بشر،
در شبستان شیدایی تو می کاود و شایسته ترین بندگان خدا، شب ها و روزها،
شرط تداوم حیات خویش را در آویختن به شاخه طوبای محبت تو می دانند.
یا صاحب الزمان ا!
دلها به یاد تو می تپد و روشنی نگاه منتظران به افق خورشید ظهور توست
ای برترین افق برای پرواز پرندگان آرزو، ای تجلی آبی ترین آسمان امید،
ای منتهای برترین خیال هستی، ای آرمان همه چشم انتظاران،
دنیا نیازمند ظهور توست، و قلب انسانها به شوق زیارت روی دلربای تو می تپد.
ای قلب عالم امکان، بیا و گـَرد گامهایت را توتیای چشمانمان قرار ده.
بیا که نوای دل انگیز توحیدت را با گوش جان شنواییم.
ای ساقی فرج!
چشم‌ها آنقدر در فراق تو اشک ریخته و انتظار کشیده،
دست‌ها آنقدر طلب نور کرده و خالی مانده،
دوش‌ها آنقدر تازیانه سنگین اهانت را
بر پیکره باورهای دینی تحمل کرده
که دگر توان از کف داده.
مولای من!
کجا هستی که دوستانت را عزت بخشی
و دشمنانت را ذلیل و خوار کنی:
برچسب‌ها: دستگردقداده
عطر دل آرای خدا
